Algortako jaiak badatoz eta Azebarri zabalik izango dugu egunero, 20:00etatik 2:00etara. Bazkideon lanari esker egunero euskarari, euskal kulturari eta herriko zein eskualdeko euskaltzaleei ate berri bat zabaldu gura diegu. Gurera animatzen bazara, jai giroan elkarrekin gozatzeaz gain, ikaragarri lagunduko diguzu euskarari luxuzko tokia eskaintzen, tabernatik ateratzen dugun dirua kultur eskaintza handitzeko eta hobetzeko erabiliko baitugu. Lagundu eiguzu AZEBARRI Getxoko euskal paradisu bilakatzen!

Jaietan ondo pasa

zentzuna oinarri,

gozatu eta euskaraz

egin sarri-sarri

eta baldin bazara

gose edo egarri,

gogoratu zabalik

duzula AZEBARRI!!!

Algortako jaietako Maratoian parte hartuko dugu Azebarritarrok, hainbat kideren artean bazkaria antolatuko dugulako. Bazkaltzera etorri gura baduzue ALBEko kideen bidez eman dezakezue izena (605 704 385 / Helbide elektroniko hau spam roboten kontra babestuta dago. JavaScript aktibatuta eduki behar duzu hau ikusteko. ), Maialen Lujanbio eta Andoni Egaña izango ditugu bazkalostean. Eskerrik asko parte hartuko duzuen bazkideoi eta ALBEko kideoi, egun ederra biziko dugu-eta!

BERTSO-MARATOIA

13:00 Bertso saioa Kasino plazan. Bertsolariak: Andoni Egaña, Maialen Lujanbio, Fredi Paia & Nerea Elustondo.

15:00 Bazkaria Azebarrin (Helduak: 20€  / Adin txikikoak: 15€) Izena emateko, deitu (605 704 385) edo emaildu ( Helbide elektroniko hau spam roboten kontra babestuta dago. JavaScript aktibatuta eduki behar duzu hau ikusteko. ). Bertsolariak: Andoni Egaña eta Maialen Lujanbio!

18:00 Bertso poteoa

Algortako San Inaziotarako kantuzaleontzako proposamena dakarkizuegu Azebarritik: "Kantu jira kalez kale" ekimena, ITXAS ARGIAko KANTARI KANTA eta ITXARKANTUko lagunekin batera antolatzen ari garena. Herriko kantuzaleontzat espazioak sortu gura ditugu, euskara kalera atera jaietan.

IBILBIDEA

Uztailaren 29an 20:00etan Katean lotuko gara, handik Torrene kalean gora Satistegirantza. Handik Amezti kalera eta Euskal Herria kalea hartuta Azebarrin amaituko dugu ibilbidea.

Kantutegia deskargatu gura baduzue esteka honetan daukazue. Herriko kopistegi hauetan ere eskuragai: AMETS, KALKO, REPRO & PROPLANOS.

Denok ezagutzen duzue Grimm anaiek jasotako Enperadorearen Jantzi Berria ipuina. Oso harroa zen gizona, baina jostun maltzurrekin egin zuen topo: “Oihal honen berezitasuna da jende azkarrak soilik ikus dezakeela, ergelek ezin”.Jakina, premisa horrekin nola onartuko zuen Enperadoreak berak ez zuela tutik ere ikusten; ez eta bere gorteko limurtzaile guztiek; are, herri xeheak ere ez zuen horrelakorik onartuko.

Hartara denek goraipatu zuten existitzen ez zen jantzia, prozesioa abiatu zenean. Ume konplexugabeak izan ezik: “Larru gorritan doa Enperadorea!” ohikua hasi zen, eta orduan onartu zuten denek ergelarena egin, laudorioak eta loreak boteaz ari zirela ergelarena egiten. Barrez amaitu zuten gehienek; Enperadoreak ez hainbeste; eta jostunak, ordurako, ospa eginda.

Sarri erabili dut ipuin hau iritzi publikoko fenomenoak esplikatzeko. “Atotxako geltokiko ekintzak ez ditu ETAk burutu” esan zuen Arnaldo Otegik, baina gutxik sinetsi. Erosoagoa zen iritzi publikoaren korronteari jarraitzea; edo, zalantzatien kasuan, isiltasunaren kiribilean murgiltzea. Harik eta kiribilak buelta eman zuen arte, eta orduan 'denak atera ginen' PPren aurka (egia esan denak ez, gutxi batzuk; baina kamara aurrean ondo kokatuta).

Berdin gertatzen da hizkuntzen dinamikekin: hizkuntza giroa ezartzen da, eta horixe nagusitzen, harik eta ume konplexugabea agertzen den arte (“hara, hau ere euskalduna zen!” esaten diogu gure buruari azken unean pista bat eman digun mintzakide ezezagunak alde egin orduko). Berdin dio gutariko bakoitzak jantzia ikusi ala ez, hizkuntza jakin ala ez. Giroa nagusitzen da. Bada garaia ordea giroa aldatzeko.

Begira Getxoko datuak: 22.000 euskaldun bizi gara (hots, euskaraz egiteko gai garenak); eta 25.000 dira gu euskaraz ari garenean guri ulertzeko gai direnak (euskaldun pasiboak). Gainerakoak, ulertu ezin gaituztenak, 32.000 dira. Hortaz, kalera irten eta euskaraz egiten dugun bakoitzean, mintzakideak guri ulertzeko aukera % 60 da. Honez gero, euskara ulertzen ez dutenak dira gutxiengoa, ez gu.

Bada garaia gauzak bere lekuan jartzeko, eta har ditzaten beste batzuek gutxiengoari dagozkion jarrerak. Aska dezagun behingoz motxila hori.

Azebarriko kideak, Grimm anaien ipuineko ume izatea nahiko nuke.

Josu Amezaga Albizu

Oraintsu idatzi nuen Hirukaren agerkari digitalean (“Hizkuntza sasi-ofiziala”, http://hiruka.eus/komunitatea/gkortabarria/1425303346458) euskal erakundeetako arduradun askok gure hizkuntzarekiko erakusten duten ezaxola lasaiaren atzean euskaraz ari den jendartearen sektoreari bizkarra emanda bizitzeko erabakia dagoela. Ezaxola lasai horren adibide ditugu Hegoaldeko hiriburuetan –Donostia salbu– izan ditugun alkateak: euskaraz egun ona ematen ere ez zekiten gizasemeak, euskararekikoak agiri ofizialak itzultzaileen esku utzita konplitzen zituztenak.

Zeharo pozgarria da, horregatik, azken udal hauteskundeen ondoren izendatuak izan diren Iruña, Donostia, Gasteiz zein Bilboko alkateak euskal hiztunak direla jakitea. Aginte makila hartu ondoren, alkateok herritarrei naturaltasun osoz euskaraz zuzendu izana aintzat hartzeko moduko urrats sinbolikoa delakoan nago euskararen ofizialtasun praktikoaren, hau da, normalizazioaren bidean.

Urrats sinbolikoen ondoren, jakina, praktikoak etorri beharko dira, hiriburuetako udaletan bezala, gainontzeko instituzioetan, Iruñako alkateak esan duen moduan: euskararen normalizaziorantz jo behar da, euskara iruindarren hizkuntza propio gisa tratatuz, parekotasunarekin.

Egitekoa egindakoa baino askoz gehiago dela badakigu ere, zilegi bekigu, gaurkoan, zorion poxi hau.

German Kortabarria Igartua

2015eko martxoa